จากการวิจัยทางโบราณคดี เทคโนโลยีการชุบโครเมียมทางเคมีได้ถูกนำมาใช้กับอาวุธทองแดงในประเทศจีนเมื่อ 2,200 ปีที่แล้ว เทคโนโลยีการชุบโครเมียมด้วยไฟฟ้าได้รับการรายงานครั้งแรกโดยนักวิชาการชาวเยอรมัน Gerther ในวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของเขาในปี 1856 ในช่วงทศวรรษ 1920 ซาร์เจนท์และ Fink ได้พัฒนาเทคโนโลยีการชุบโครเมียมเฮกซะวาเลนต์เพิ่มเติมโดยใช้โครเมตเป็นอิเล็กโทรไลต์ ซึ่งต่อมาได้พัฒนากระบวนการชุบโครเมียมทางอุตสาหกรรม จนถึงปัจจุบันเทคโนโลยีนี้มีประวัติการพัฒนามาเกือบ 100 ปี

ปัจจุบันส่วนประกอบโลหะของผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนและสินค้าอุตสาหกรรมหลายชนิดมีการชุบโครเมียมบนพื้นผิว เนื่องจากชั้นที่ชุบโครเมียมไม่เพียงแต่มีจุดประสงค์ด้านความสวยงามเท่านั้น แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือช่วยเพิ่มความแข็งของพื้นผิวและลดการกัดกร่อนของโลหะฐาน แม้ว่าในปัจจุบันจะมีเทคโนโลยีการตกแต่งพื้นผิวและการป้องกันการกัดกร่อนที่หลากหลาย แต่การชุบโครเมี่ยมยังคงครองตำแหน่งที่สำคัญ มีโรงงานชุบโครเมี่ยมหลายแห่งทั่วโลก และความต้องการชุบโครเมี่ยมยังคงมีสูง

กระบวนการชุบโครเมียมแบ่งออกเป็นกระบวนการโครเมียมเฮกซะวาเลนต์และกระบวนการโครเมียมไตรวาเลนท์ตามประเภทของอิเล็กโทรไลต์ที่ใช้ กระบวนการเฮกซะวาเลนต์โครเมียม (Cr(Ⅵ)) ซึ่งได้รับการพัฒนาจนถึงปัจจุบัน ใช้โครมิกแอนไฮไดรด์ (CrO₃) เป็นอิเล็กโทรไลต์ และสารละลายกรดโครมิกเข้มข้น (CrO₃ + H₂SO₄) ถูกเตรียมโดยการเติมกรดซัลฟิวริก น้ำยาอาบน้ำมีความเป็นกรดสูงมาก โครเมียมในกรดโครมิกจะลดลงจาก Cr(Ⅵ) เป็น Cr(Ⅲ) และสุดท้ายเป็น Cr(0) สมการปฏิกิริยาของอิเล็กโทรดที่แคโทดและแอโนดระหว่างกระบวนการชุบโครเมี่ยมแสดงในรูปที่ 1